Zameryka Franciszek
1915-1988
starszy legionista
Urodzony 6 stycznia 1915 r. we wsi Goleniowy, poczta Zagnañsk. Syn Wincentego i Agrypiny. Mia³ trzech braci i siostrê. By³ najm³odszym dzieckiem w rodzinie. Ukoñczy³ cztery oddzia³y szko³y powszechnej. Przed powo³aniem do wojska by³ cie¶l± budowlanym.
W latach 1938-1939 odbywa³ czynn± s³u¿bê wojskow± w 4. Pu³ku Piechoty Legionów w Kielcach. Na Westerplatte przyby³ 17 marca 1939 r. W czasie obrony by³ w obs³udze wartowni nr 2. Ranny, utraci³ s³uch. Po kapitulacji i leczeniu szpitalnym wywieziony do obozu Stalag I A. Przez siedem miesiêcy pracowa³ w okolicznych maj±tkach. Po przej¶ciu na status cywilny skierowany do kompanii roboczej, w której tworzono Batalion Rzemie¶lników (Baum Batalion) nr 41. Pod koniec 1943 r. wywieziony z tym batalionem do miejscowo¶ci B odo, po³o¿onej na pó³nocy Norwegii. Pracowa³ z niezliczon± ilo¶ci± jeñców wojennych (nie tylko polskich), przy budowie torów kolejowych. W dniu l maja 1945 r. zosta³ oswobodzony przez wojska norweskie, a pó¼niej przejêty przez angielskie w³adze wojskowe. Trafi³ do Niemiec w okolice Hamburga do Polskiego Obozu Emigracyjnego. W 1946 r. zaci±gn±³ siê do kompanii transportowej. W 1947 r. po ukoñczeniu sze¶ciotygodniowego przeszkolenia w Cuxhaven pracowa³ jako stolarz, w warsztacie naprawczym jednostki transportowej.
W 1950 r. mia³ do wyboru albo wyjazd do Polski, albo do Australii. albo te¿ pozostanie w Niemczech. A jemu marzy³a siê Ameryka. Otrzyma³ wkrótce tzw. sponsor (gwarancja, porêczenie) od znajomych i w styczniu 1951 r. razem z ¿on± Józef± wyp³ynêli do Ameryki. Dzieci nie mieli. Osiad³ w Nowym Jorku. Pracowa³ w stoczniach przy wyposa¿aniu statków do potowy lat 70., kiedy to stocznie pozamykali, a robotników zwolnili. Wpisa³ siê do Stowarzyszenia Polskich Kombatantów im. gen. Sosnkowskiego i by³ cz³onkiem Zarz±du. Za po¶rednictwem Polskiego Konsulatu w Nowym Jorku zwróci³ siê do ¶rodowiska kombatanckiego w Polsce z zapytaniem, czy nale¿y mu siê jakie¶ odznaczenie. Odpowied¼ nadesz³a jednobrzmi±ca - jest w obcym kraju i siê nic nie nale¿y.
Zmar³ w 1988 r.
Odznaczenia: w 1990 r. po¶miertnie przyznany Srebrny Krzy¿ Orderu VM odebra³a, dzi¶ ju¿ te¿ nie ¿yj±ca wdowa.