Westerplatte.pl - Wojskowa Składnica Transportowa

Zimny Stefan

1915-1992

kapral

Urodzony 8 sierpnia 1915 r. we wsi Piotrowiec w powiecie kieleckim. Syn Jana i Józefy z Majchrzaków. Przed wojn± ukoñczy³ cztery oddzia³y szko³y powszechnej. Po wojnie uzupe³ni³ naukê ¶wiadectwem maturalnym. Mia³ trzech braci i jedn± siostrê. Przed powo³aniem do wojska pracowa³ w gospodarstwie rodziców. W okresie letnim wyje¿d¿a³ do pracy w maj±tkach obszarniczych pod Warszaw±.

W latach 1938-1939 s³u¿bê wojskow± odbywa³ w pu³kach piechoty legionów w Kielcach i Jaros³awiu. Na Westerplatte przyby³ 17 marca 1939 r. w stopniu starszego legionisty, l lipca 1939 r. zosta³ mianowany kapralem. Podczas obrony zajmowa³ stanowisko przy mo¼dzierzu przed koszarami. Po rozbiciu mo¼dzierza w drugim dniu obrony by³ celowniczym przy ckm w dolnej kondygnacji koszar. Po kapitulacji jako jeniec wojenny trafi³ do obozu Stalag I A. W pa¼dzierniku 1939 r. zosta³ stamt±d wywieziony na roboty do Luisenwerth, do maj±tku Kocha, zarz±dcy Prus Wschodnich. Wiosn± 1940 r. odes³any do maj±tku Klein Sobrost w pobli¿u Gerdauen. W marcu 1941 r. podpisa³ listê na robotnika cywilnego. W lutym 1945 r. po wkroczeniu wojsk radzieckich zosta³ skierowany do punktu rejestracyjnego w okolice Nordenburga. Przy okazywaniu dokumentów wraz z kennkart± poda³ nieopacznie swoje zdjêcie w mundurze wojskowym w stopniu kaprala. Wyrok rejestruj±cego by³ natychmiastowy: "Na Ural".

W lutym 1946 r. powróci³ z zsy³ki z Czelabiñska do Piotrowca. Wst±pi³ w szeregi PPR-u. W maju 1947 r. podj±³ pracê w Milicji Obywatelskiej. Zosta³ skierowany na teren Bieszczad do walki z bandami Ukraiñskiej Powstañczej Armii (UPA), na posterunku MO w Zarszynie. Zawar³ zwi±zek ma³¿eñski w 1947 r. z rodowit± mieszkank± Zarszyna. W pa¼dzierniku 1949 r. jako "element niepewny" musia³ opu¶ciæ szeregi MO. Zatrudni³ siê jako stra¿nik przemys³owy w kopalnictwie naftowym. W referacie s³u¿by wewnêtrznej pracowa³ dodatkowo jako kadrowy. Od 1951 r. by³ kierownikiem kadr w miejscowym browarze, a w latach 1952-1954 równie¿ kadrowcem w Powszechnej Spó³dzielni Spo¿ywców w Sanoku. Wreszcie zosta³ mianowany prezesem Odzie¿owej Spó³dzielni Pracy "Wytrwa³o¶æ" i na tym stanowisku pozosta³ najd³u¿ej, przez 25 lat, a¿ do emerytury, na któr± odszed³ w 1979 r. Rentê inwalidy wojennego otrzyma³ w 1990 r.

Zmar³ 13 grudnia 1992 r. Pochowany na cmentarzu parafialnym w Zarszynie.

Wdowa Helena z córk±, ziêciem, wnuczk± i prawnuczk± mieszkaj± w Zarszynie.

Odznaczenia: Medal za Odrê, Nysê i Ba³tyk (1947), Medal Zwyciêstwa i Wolno¶ci 1945 (1947 i 1960), Odznaka Grunwaldzka (1947 i 1960), Zas³u¿ony Dzia³acz Ruchu Spó³dzielczego (1960), odznaka "Zas³u¿ony dla Województwa Rzeszowskiego" (1967), Z³oty Krzy¿ Zas³ugi (1969), Krzy¿ Walecznych "Zas³u¿onym na Polu Chwaty" (1973), Medal 30-lecia Polski Ludowej (1974), Krzy¿ Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (1974), Odznaka Specjalna Ochotniczej Rezerwy Milicji Obywatelskiej (1975), odznaka "Zas³u¿ony dla Sanoka" (1978), Z³ota Honorowa Odznaka ZZ PSP (1979), Br±zowy Medal "Za zas³ugi dla obronno¶ci kraju" (1979), Medal "Za udzia³ w wojnie obronnej kraju" (1979), Krzy¿ Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (1984), Medal 40-lecia Polski Ludowej (1984), odznaka "Za zas³ugi dla Zwi±zku Bojowania o Wolno¶æ i Demokracjê" (1984), odznaka honorowa "Za zas³ugi dla Miasta Gdañska" (1984), Medal "Za udzia³ w walkach w obronie w³adzy ludowej" (1986), odznaka honorowa "Za zas³ugi dla Województwa Kro¶nieñskiego", I stopnia (1987). Srebrny Krzy¿ Orderu VM (1989).