Kurczyk Jan
1915-1993
strzelec
Urodzony 15 pa¼dziernika 1915 r. w Peterschagen w Niemczech. Syn Antoniego i Petroneli z Knetków. Ukoñczy³ sze¶æ oddzia³ów szko³y powszechnej. Przed powo³aniem do wojska pracowa³ na 5-hektarowej ojcowi¼nie w £aszewie, w dawnym powiecie wieluñskim.
Wiosn± 1938 r. powo³any do wojska do 86. Pu³ku Piechoty w Mo³odecznie. Stamt±d skierowany do szko³y ³±czno¶ci, zlokalizowanej w twierdzy Brzeskiej nad Bugiem. Z powodu sprawy Zaolzia og³oszono mobilizacjê, szko³ê rozwi±zano, powróci³ do pu³ku macierzystego. 31 lipca 1939 r. przyby³ na Westerplatte i jako niedosz³y ³±czno¶ciowiec zosta³ przydzielony do obs³ugi centralki telefonicznej. Po kapitulacji przebywa³ w niewoli w Stalagu I A. Stamt±d na dachu wagonu dojecha³ pod koniec maja 1945 do Warszawy. W drodze utraci³ nêdzny niewolniczy dobytek: walizeczkê z bielizn± i kieszonkowy zegarek. Wyruszy³ za bratem na Ziemie Odzyskane. Obaj po¿enili siê z rodzonymi siostrami. Mia³ piêcioro dzieci, które ukoñczy³y szko³y zawodowe: Ryszard zosta³ masarzem, Andrzej elektrykiem, Zenon mechanikiem samochodowym, Grzegorz ¶lusarzem, El¿bieta technikiem budowlanym. Przez wszystkie lata pracowa³ na szosach, przy ich naprawie i asfaltowaniu w Rejonie Dróg Publicznych. Na emeryturê odszed³ w 1976 r. Rentê inwalidy wojennego i stopieñ ppor. w stanie spoczynku otrzyma³ w 1990 r.
Zmar³ 20 lipca 1993 r.
Jego trzypokoleniowa rodzina mieszka nadal w Staniewicach i liczy czterna¶cie osób.
Odznaczenia: Medal Zwyciêstwa i Wolno¶ci 1945 (1972), Medal "Za udzia³ w wojnie obronnej 1939" (1982), Medal 40-lecia Polski Ludowej (1984), Srebrny Krzy¿ Orderu VM (1989).