Wysocki Julian
1916-1974
strzelec
Urodzony 16 lutego 1916 r. we wsi ¯ebry w powiecie Grajewo, województwo Bia³ystok. Syn W³adys³awa i Marianny ze Skadyszewskich.
S³u¿bê wojskow± odbywa³ w latach 1938-1939 w Batalionie Sanitarnym w Grodnie. Na Westerplatte przyby³ 30 lipca 1939 r. W czasie obrony pe³ni³ funkcjê sanitariusza i opiekuna rannych. Wziêty do niewoli, w Stalagu I A by³ równie¿ sanitariuszem. Pracowa³ w izbie chorych z numerem obozowym 1503. W maju 1942 r. w maj±tku Gerdauen pozna³ sw± przysz³± ¿onê Czes³awê, wywiezion± z kraju na roboty przymusowe. 25 stycznia 1945 r. w wyniku zarz±dzonej ewakuacji znale¼li siê oboje w miejscowo¶ci Sêpopol-Bartoszyce. Po wej¶ciu Rosjan ponownie skierowany do przymusowej pracy w okolicznym m³ynie, przerabiaj±cym ziarno na m±kê dla frontowych oddzia³ów. W maju 1945 r. uda³ siê w rodzinne strony do wsi Zebry. W okolicy dzia³ali partyzanci. Zaczê³y siê namowy i propozycje wst±pienia w ich szeregi. Jednak po d³ugim okresie wojennej poniewierki i zakoñczeniu wojny, nie zgodzi³ siê na dalsze wojowanie. Wraz z ¿on± wyjechali na Ziemie Odzyskane, do miejscowo¶ci Sêpopol, w której doczekali wyzwolenia. Za³o¿yli w³asny sklepik kolonialny. W 1946 r. byli jednymi z pierwszych mieszkañców Sêpopola, a ich sklepik jedynym dostawc± ¿ywno¶ci mieszkañcom miasteczka. W 1948 r. zawi±za³a siê spó³dzielnia "Samopomoc Ch³opska". Podj±³ w niej pracê skarbnika. Po uruchomieniu produkcji w Zak³adach Roszarniczych (1949) by³ personalnym. W latach 1950-1957 zatrudni³ siê zgodnie z kwalifikacjami zawodowymi w kolumnie sanitarnej miasta. W 1958 r. jako osadnikowi wojskowemu przyznano domek z ogrodem. Pogarszaj±cy siê stan zdrowia zmusi³ go do podjêcia pracy sezonowej w Przedsiêbiorstwie "Las" Olsztyn. Zosta³ pszczelarzem pasieki w S±tocznie w powiecie kêtrzyñskim. W 1966 r. przeszed³ na rentê chorobow±.
W grudniu 1973 r. wyjecha³ z ¿on± do Kêdzierzyna do dzieci, które tam siê wykszta³ci³y i pozak³ada³y rodziny. Daniel, Janina, Bogdan zdobyli zawody techniczne, a wnuki: Jolanta, Dariusz, Joanna, Beata ukoñczy³y szko³y techniczne, Rafa³ jest studentem Politechniki ¦l±skiej, prawnuki to Adrian i Oskar i jedna prawnuczka Monika.
Zmar³ 20 pa¼dziernika 1974 r. Pochowany na Cmentarzu Komunalnym w Kêdzierzynie w dzielnicy "Ku¼niczka". Wdowa Czes³awa mieszka w Kêdzierzynie-Ko¼lu. Odznaczenia: Medal Zwyciêstwa i Wolno¶ci 1945 (1945), Krzy¿ Walecznych (1968).