Westerplatte.pl - Wojskowa Składnica Transportowa

¯uk Bronis³aw

1917-1994

strzelec

Urodzony 4 wrze¶nia 1917 r. we wsi Dajnowo, powiat Lida, województwo nowogródzkie. Syn rolników Józefa i Anny z Furmanów. Ukoñczy³ trzy oddzia³y szko³y powszechnej. Mia³ dwie siostry i jednego brata.

Czynn± s³u¿bê wojskow± odbywa³ w 85. Pu³ku Piechoty w Nowej Wilejce (1938-1939) sk±d na Westerplatte przyby³ 7 sierpnia 1939 r. Broni³ placówki "Przystañ". By³ ranny, mia³ uszkodzone oko. Do pa¼dziernika 1939 r. przetrzymywany w Stalagu I A. Nastêpnie skierowany do pracy w niemieckich gospodarstwach. Jesieni± 1943 r. podpisa³ deklaracjê na pracownika cywilnego. Dosta³ tygodniowy urlop i na Bo¿e Narodzenie pojecha³ w odwiedziny do rodzinnej wsi Papaszany ko³o Lidy, by nie wróciæ. Ukrywa³ siê do pa¼dziernika 1944 r. W Bia³ymstoku zg³osi³ siê na komisjê poborow±. Z powodu utraconego oka wcielony zosta³ jako sanitariusz do szpitala polowego w Ludowym Wojsku Polskim. Szed³ z tym wojskiem poprzez Lublin, £ód¼ a¿ do Wroc³awia. W listopadzie 1945 r. zosta³ zdemobilizowany.

W Gorzowie czeka³ na transport repatriantów z rodzinnych stron. W transporcie odnalaz³ krewnych. Wyjecha³ do Osowa ko³o Szczecina. Jako osadnik dosta³ trzyhektarowe gospodarstwo rolne. O¿eni³ siê tam z krajank±. W 1962 r. z powodu choroby ¿ony gospodarstwo przekaza³ szwagrowi, a sam poszed³ do pracy w Zarz±dzie Zieleni Miejskiej w Szczecinie. ¦cina³, r±ba³ i wywozi³ drzewa w le¶niczówce Gajowice G³êbokie. Na emeryturê odszed³ w 1978 r. Rentê inwalidy wojennego uzyska³ w 1987 r. Nominacjê na ppor. w stanie spoczynku i umundurowanie oficerskie otrzyma³ w 1989 r.

Zmar³ l kwietnia 1994 r. Pochowany na Cmentarzu Centralnym w Szczecinie.

Ma³¿eñstwo by³o bezdzietne. Wdowa Janina mieszka samotnie. Odznaczenia: Odznaka Zas³u¿onego Pracownika Gospodarki Terenowej i Ochrony ¦rodowiska (1975), Medal "Za udzia³ w wojnie obronnej 1939" (1982), Krzy¿ Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (1984), odznaka honorowa "Za zas³ugi dla Miasta Gdañska" (1984), Srebrny Krzy¿ Orderu VM (1989).