Buder Piotr
1907-1957
plutonowy zawodowy
Urodzony 29 listopada 1907 r. w Wilnie. Syn Henryka i Melanii z Go³tanowiczów.
S³u¿bê wojskow± pe³ni³ w 1. Pu³ku Piechoty w Wilnie w latach 1937-1938. Latem 1938 r. po powrocie z manewrów odkomenderowany na Westerplatte, gdzie przyby³ 20 wrze¶nia w sk³adzie 71-oso-bowej za³ogi, stanowi±cej wymienny pluton wartowniczy. Na li¶cie przybywaj±cych figurowa³ jako trzeci plutonowy zawodowy. Bra³ udzia³ w obronie jako dowódca wartowni nr 1. Wziêty do niewoli niemieckiej do Stalagu I A (Stablack, nr jeñca 1872), gdzie przebywa³ do lipca 1945 r.
Z karty ewidencyjnej nr 10490 PCK Pary¿ dowiadujemy siê o dalszym jego powojennym losie. 6 lipca 1945 r. - przyby³ do PCK Lublin, stamt±d wyjecha³ do Krakowa, by 25 sierpnia zameldowaæ siê w PCK w Gdyni. Z Gdyni uda³ siê do M³awy, nastêpnie do Poznania. Powojenne jego wêdrówki w placówkach PCK mia³y za cel odszukanie w transportach repatriacyjnych z Wileñszczyzny - rodziny. Na sta³e osiad³ w Warszawie po zawarciu zwi±zku ma³¿eñskiego z Ann± (brak bli¿szych danych), z któr± mia³ dwoje dzieci. Ostatni raz by³ w Gdañsku na zje¼dzie westerplatczyków w 1957 r., który zakoñczy³ siê tragicznie. Noc±, podczas d³ugich rozmów z kolegami, na temat uhonorowañ obroñców Westerplatte Krzy¿ami VM (krzy¿ ten w tym dniu otrzyma³ tylko por. Leon Paj±k) w hotelu garnizonowym we Wrzeszczu z nadmiaru wzruszeñ, goryczy i zdenerwowania jego serce nie wytrzyma³o. Zjazd przed³u¿ono o dwa dni. 4 wrze¶nia 1957 r. 68 przyby³ych na spotkanie westerplatczyków wziêto udzia³ w ostatniej drodze swego Kolegi. O godz. 16.00 z kostnicy przy szpitalu Akademii Medycznej w Gdañsku odby³a siê eksportacja zw³ok na Cmentarz Zas³u¿onych na Zaspie.
Pó¼niejsza próba odszukania rodziny zamieszka³ej w Warszawie, skoñczy³a siê niepowodzeniem 19 czerwca 1998 r. tamtejszy Urz±d Pocztowy 57 odpowiedzia³, i¿ adresat pod wskazanym adresem jest nieznany (¿ona).
Odznaczenia: po¶miertnie - Srebrny Krzy¿ Orderu VM (1990).