Grudzieñ Józef
1915-1981
legionista
Urodzony 4 sierpnia 1915 r. w Stradlicach, powiat Kielce. Syn Marcina i Agnieszki. Uczêszcza³ do wiejskiej szko³y powszechnej w Stradlicach.
W latach 1938-1939 odbywa³ czynn± s³u¿bê wojskow± w 4. Pu³ku Piechoty Legionów w Kielcach, sk±d na Westerplatte przyby³ 17 marca 1939 r. Walczy³ w obronie placówki "Przystañ". Zosta³ ranny i kontuzjowany. Internowany do Stalagu I A; w po³owie wrze¶nia 1939 r. zainicjowa³ udan± ucieczkê, podczas której natkn±³ siê na rozproszone oddzia³y konne Wojska Polskiego, i z nimi dotar³ do Warszawy. Z powodu niezaleczonej rany ulokowany zosta³ po¶ród rannych w szpitalu warszawskim. Po kolejnym bombardowaniu stolicy poci±g sanitarny dotar³ do Wilna, gdzie rannych ulokowano w szpitalu na Antokolu. Po wkroczeniu Rosjan wywieziony w okolice Kowna, do maj±tku hrabiego Przêdzieckiego w Rokiszkach, gdzie pracowa³ przy trzodzie chlewnej. Po roku i dwóch miesi±cach ulokowany w obozie Kozielsk, pracowa³ w lesie przy stawianiu baraków, sp³awianiu i wyrêbie drzewa. Do obozu przyby³ gen. Anders, by tworzyæ Polsk± Armiê. Jako ochotnik okaza³ siê zbyt s³aby i niezbyt postawny. Wkrótce zosta³ wcielony do tworz±cej siê w Sielcach nad Ok± Dywizji Ko¶ciuszkowskiej, z któr± ruszy³ szlakiem bojowym wiod±cym na zachód. Walczy³ pod Lenino, wyzwala³ Warszawê, bit siê na Wale Pomorskim, brat udzia³ w zdobyciu Berlina 2 maja 1945 r. Pod koniec 1945 r. powróci³ z wojskiem do Polski, do Chorzowa i tam zosta³ zdemobilizowany.
Z Chorzowa wróci³ do rodzinnych Stradlic, do starej matki i brata. W sylwestra 1945 r. pozna³ sw± przysz³± ¿onê Stanis³awê. Zbudowali w Broñczycach ma³y dom, byli bezdzietni i sami prowadzili gospodarstwo rolne.
Zmar³ 15 lipca 1981 r., ¿ona w kilka lat pó¼niej. Odznaczenia: Krzy¿ Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (1974), po¶miertnie - Srebrny Krzy¿ Orderu VM (1990).