Chrul Henryk
1918-1989
kapral zawodowy
Urodzony 12 pa¼dziernika 1918 r. w Podubnie, powiat Nowogródek. Syn Rafa³a i Aleksandry z Chreptowiczów. Mia³ dwóch braci i jedn± siostrê.
Po ukoñczeniu czterech klas gimnazjum w Lidzie l wrze¶nia 1932 r. wst±pi³ do Szko³y Podoficerskiej Piechoty dla Ma³oletnich w ¦remie. 12 pa¼dziernika 1935 r. skierowany do 2. Pu³ku Piechoty Legionów w Sandomierzu, jako dowódca dru¿yny szkolnej w stopniu kaprala. 11 listopada 1936 r. odkomenderowany do I Batalionu Detaszowego 2. Pu³ku Piechoty w Staszewie, gdzie zosta³ podoficerem zawodowym. Niezale¿nie od pe³nionej s³u¿by wojskowej dokszta³ca³ siê. Maturê uzyska³ w 1938 r. Odkomenderowany na Westerplatte, gdzie s³u¿y³ od 17 marca 1939 r.'. W czasie obrony by³ dowódc± placówki "£azienki". Ranny i kontuzjowany. Po kapitulacji dosta³ siê do niewoli w Prusach Wschodnich, przebywaj±c do koñca wojny w Stalagu I A.
Po wyzwoleniu powróci³ do kraju wiosn± 1945 r. Poniewa¿ miejsce przedwojennego zamieszkania nie le¿a³o ju¿ w granicach pañstwa polskiego, osiad³ na Ziemiach Odzyskanych w Rzepinie, gdzie w transporcie repatriacyjnym odnalaz³ sw± rodzinê. Od 1945 do 1950 r. pracowa³ w gospodarstwie rolnym u rodziców. Od l lutego 1950 do 30 kwietnia 1951 r. - w Polskich Zak³adach Zbo¿owych jako zastêpca kierownika delegatury, w latach 1951-1955 jako ksiêgowy w Pañstwowej Centrali Drzewa "Paged" w Rzepinie. Od l pa¼dziernika 1955 do 28 lutego 1959 r. by³ starszym ksiêgowym w rejonie Lasów Pañstwowych w O¶mie Lubuskim. Od 1959 r. kierownikiem referatu gospodarczego w Urzêdzie Celnym w Rzepinie, sk±d odszed³ na emeryturê, l maja 1979 r. Rentê inwalidy wojennego otrzyma³ w 1980 r.
Oprócz pracy zawodowej udziela³ siê spo³ecznie. By³ cz³onkiem Komisji Porz±dku Publicznego przy Prezydium Powiatowej Rady Narodowej w S³ubicach, Przewodnicz±cym Komisji Rewizyjnej przy Rejonie Lasów Pañstwowych w O¶miu Lubuskim, radnym cz³onkiem Komisji Zdrowia, Zatrudnienia i Pomocy Spo³ecznej przy PMRN w Rzepinie oraz cz³onkiem Komisji Rewizyjnej Zarz±du Okrêgu ZBoWiD w Zielonej Górze.
Chocia¿ nie mia³ zamiaru zak³adania rodziny, podczas winobrania w Zielonej Górze 6 pa¼dziernika 1957 r. pozna³ Anielê, a dnia nastêpnego poprosi³ j± o rêkê. Po miesi±cu byli ju¿ ma³¿eñstwem. Z tego zwi±zku przysz³a na ¶wiat córka Gra¿yna (1959) - ukoñczy³a Pomaturalne Studium Turystyczne w Zielonej Górze, syn Kazimierz ukoñczy³ Technikum Ekonomiczne w O¶miu Lubelskim. Troje wnuków i jedna wnuczka.
Zmar³ 3 listopada 1989 r. Pochowany na Cmentarzu Komunalnym w Rzepinie. Wdowa Aniela mieszka w Rzepinie.
Odznaczenia: Krzy¿ Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (1960), Krzy¿ Walecznych (1960), Z³oty Krzy¿ Zas³ugi (1969). Odznaka Grunwaldzka (1960), Medal "Za udzia³ w wojnie obronnej 1939" (1981), odznaka honorowa "Zas³u¿ony dla Miasta Gdañska" (1984), po¶miertnie - Srebrny Krzy¿ Orderu VM (1990).